15-11-2019 ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ Α/ΘΜΙΑΣ ΚΑΙ Β/ΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ, ΚΩΝ/ΝΟΥ ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

«Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δε θα πάψεις ούτε στιγμή ν' αγωνίζεσαι
για την ειρήνη και για το δίκιο.
Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις,
τα χείλια σου θα ματώσουν απ' τις φωνές,
το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες
- μα ούτε βήμα πίσω.
(…)
Και πρόσεξε: μην ξεχαστείς ούτε στιγμή».

Τάσος Λειβαδίτης

Σαράντα έξι χρόνια πέρασαν από την εξέγερση των φοιτητών, ωστόσο τα μηνύματα του Πολυτεχνείου παραμένουν επίκαιρα και διαχρονικά. Η ιστορία του είναι γραμμένη στις καρδιές και τη σκέψη μας, ένα σταθερό σημείο αναφοράς του αγώνα για δημοκρατία, ανεξαρτησία και κοινωνική δικαιοσύνη.

Την 21 Απριλίου 1967 η δικτατορία επιβάλλεται στη χώρα μας και καταργείται κάθε συνταγματικό και δημοκρατικό δικαίωμα του λαού! Απαγορεύτηκαν οι δημοσιεύσεις ελεύθερου λόγου. Όλα τέθηκαν υπό λογοκρισία, οι εφημερίδες, τα θέατρα, τα βιβλία, τα τραγούδια. Ο συνδικαλισμός τέθηκε υπό απαγορευτικό έλεγχο. Στα σχολεία απαγορεύτηκε στους εκπαιδευτικούς να διδάσκουν την πραγματική ιστορία και τα δικαιώματα της ελευθερίας και της δημοκρατίας.

Θυμόμαστε με συγκίνηση την εξέγερση των φοιτητών του Πολυτεχνείου, τη Νομική, αλλά και τους τόπους εξορίας και μαρτυρίου ανδρών και γυναικών, τα κολαστήρια του ΕΑΤ-ΕΣΑ, κάθε μέρος όπου άνθρωποι ανακρίθηκαν, βασανίστηκαν, εξορίστηκαν, φυλακίστηκαν, υπερασπιζόμενοι ιδέες, πανανθρώπινες αξίες και ιδανικά. Οφείλουμε να θυμόμαστε, επίσης, την προδοσία της Κύπρου, από το αυτοαποκαλούμενο «εθνοσωτήριο» στρατιωτικό καθεστώς της Χούντας.

Το Πολυτεχνείο είναι ένα σύμβολο, ένα ενωτικό κάλεσμα αντίστασης σε οποιονδήποτε αυταρχικά προσπαθεί να περιορίσει την ελευθερία, να προσβάλει τη δημοκρατία και κάτι παραπάνω: ένας ύμνος στην ορμή της νέας γενιάς που η θέληση και το πείσμα της να ακολουθήσει το όραμά της κερδίζει ακόμα και φαινομενικά άνισες μάχες και φέρνει την ανατροπή. Στεκόμαστε με σεβασμό μπροστά σε εκείνα τα νιάτα που με αυτοθυσία αναμετρήθηκαν με τις προκλήσεις των καιρών τους και δηλώνουμε απερίφραστα την εκτίμηση και τη στήριξή μας στη σημερινή νέα γενιά που έχει να αναμετρηθεί με τις δικές της προκλήσεις, να περιφρουρήσει τα όνειρά της.

Η εξέγερση των φοιτητών το Νοέμβρη του 1973 «δεν ήταν σπορά της τύχης, αλλά ώριμο τέκνο της ανάγκης και της οργής» του λαού μας. Με το σύνθημα  «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία» εκφράστηκε όλος ο πόθος του λαού μας και χαράχτηκε η άρρηκτη σχέση του ανάμεσα στην Παιδεία και τη Δημοκρατία. Προϋπόθεση της υπεράσπισης της δημοκρατίας είναι η παιδεία, και καρδιά της είναι το δημόσιο σχολείο. Δημόσια εκπαίδευση δεν νοείται χωρίς δημοκρατία, αλλά και ούτε δημοκρατία χωρίς ουσιαστική παιδεία μπορεί να υπάρξει.

Σε μια τόσο ρευστή εποχή ας κάνουμε τουλάχιστον αυτό που περνάει από το χέρι μας. Ας κάνουμε την εκπαίδευση παραγωγική, αλλά πρώτα από όλα γοητευτική και ελκυστική.

Η πραγματική μόρφωση, ο πραγματικός εγγραμματισμός, η κριτική σκέψη πρέπει να είναι σταθεροί στόχοι της σύγχρονης εκπαίδευσης. Θέλουμε ευτυχισμένα παιδιά στο Δημοτικό, παιδιά που να μπορούν να θέτουν ερωτήματα στο Γυμνάσιο, κατασταλαγμένα και αισιόδοξα παιδιά στο Λύκειο. Θέλουμε παιδιά που να μπορούν να διαπιστώνουν τους βασικούς νόμους της Φυσικής και της Βιολογίας γύρω τους, ανεξάρτητα από τη φορμαλιστική τους διατύπωση, που συγκρίνουν ανάλογες ιστορικές περιόδους, που καταλαβαίνουν την ισοδυναμία μεταξύ μιας αρχαίας ελληνικής φράσης και της σύγχρονης μετάφρασής της, που χρησιμοποιούν επιστημονικούς ιστότοπους για να συντάξουν μια δημιουργική εργασία, που παραθέτουν επιστημονική βιβλιογραφία στις εργασίες τους.

Η επέτειος οφείλει να αποτελεί δική μας συλλογική δέσμευση και του καθενός χωριστά απέναντι στο χρέος να διασφαλίσουν οι επόμενες γενιές ότι η θυσία των νέων που αγωνίστηκαν ενάντια στην καταπίεση της δικτατορίας για αξίες, ιδανικά και δικαιοσύνη και διεκδίκησαν παιδεία και δημοκρατία, δεν πήγε χαμένη! Άλλωστε, ΜΝΗΜΗ σημαίνει ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ!

Η ιστορική μνήμη αποκτά ιδιαίτερο νόημα, όταν συνδεθεί με τη ζωή και την πράξη, όταν βαπτιστεί στο σήμερα. Είναι ευθύνη όλων μας να οραματιστούμε ένα καλύτερο μέλλον με τη νέα γενιά, για τη νέα γενιά.

Στη  νέα γενιά πρέπει να της προσφερθούν όλα τα εφόδια για να πρωτοστατήσει στην προσπάθεια για μια μεγάλη πολιτιστική και κοινωνική αναγέννηση και να «οδηγήσει τη χώρα σε παραγωγική ανασυγκρότηση, ανάπτυξη και ευημερία, για να πραγματώσουμε το όραμα μιας κοινωνίας της ισότητας, της δημοκρατίας, της δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης και των ανθρώπινων δικαιωμάτων.

Ο μόνος τρόπος για να τιμήσουμε τη μνήμη των αγωνιστών του Πολυτεχνείου, των νεκρών, των εξόριστων, των φυλακισμένων και βασανισμένων, είναι να συνεχίσουμε τον αγώνα τους για μια καλύτερη ζωή για όλες και όλους, για Ελευθερία, Δημοκρατία, Κοινωνική Δικαιοσύνη.